
คำว่า "เพ้อเจ้อ" กลายเป็นคำที่ถูกพูดถึงมากในโลกออนไลน์ โดยเฉพาะในช่วงเหตุการณ์การเมืองที่กำลังเป็นข่าวในปัจจุบัน ในโอกาสที่วันนี้ตรงกับวันภาษาไทยแห่งชาติ จึงอยากชวนทุกคนมาทำความเข้าใจเกี่ยวกับคำนี้กันให้มากขึ้น
คำว่า เพ้อเจ้อ เป็นคำที่หลายคนคุ้นเคยและใช้กันบ่อยๆ โดยทั่วไปจะหมายถึง การพูดมากโดยไม่สามารถหาความหมายหรือสาระสำคัญจากสิ่งที่พูดได้
ตามที่ราชบัณฑิตยสภาได้ให้ความหมายว่า เพ้อเจ้อ คือการพูดมากโดยไร้สาระ ในขณะเดียวกันในมงคลชีวิต 38 ประการที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้นั้น ข้อที่ 16 กล่าวถึงการประพฤติธรรม ซึ่งประกอบไปด้วยการประพฤติในทางกาย วาจา และใจให้บริสุทธิ์
ในด้านวจีสุจริตที่สรุปจากเว็บไซต์กัลยาณมิตร คือ การพูดแต่ความจริง ไม่กล่าวเท็จ ไม่ใช้คำหยาบคาย ไม่พูดคำที่อาจทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่ดี หรือพูดคำที่เป็นการนินทา หรือเสียดสี รวมถึงการหลีกเลี่ยงการพูดเพ้อเจ้อ ซึ่งไร้สาระและไม่มีประโยชน์ เพื่อให้ผู้พูดต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองพูดออกไป
ในเว็บไซต์ของมูลนิธิอุทยานธรรมได้มีการอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำสอนในเรื่องสัมมาวาจา โดยได้กล่าวถึงการเจรจาเพ้อเจ้อว่าเป็นการกล่าวคำพูดที่ไม่เป็นประโยชน์และไร้สาระ
"การพูดที่ไม่ตรงกับเวลา หรือไม่ตรงกับความจริง การพูดที่ไม่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ การพูดที่ไม่ได้ยึดถือหลักการหรือธรรมะ และการพูดที่ไม่เป็นไปตามวินัย หรือไม่มีเหตุผลอ้างอิง คำพูดเหล่านั้นไร้ขอบเขตและไม่สมควรกล่าวในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม"
ที่มา: กัลยาณมิตร, มูลนิธิอุทยานธรรม