การใช้คำว่า "เขมร" เพื่อเรียกชาวกัมพูชานั้นเป็นเรื่องที่มักถูกนำมาถกเถียงกันบ่อยครั้ง ทั้งในสังคมไทยและกัมพูชาเอง โดยมีความคิดเห็นที่หลากหลายเกี่ยวกับความเหมาะสมในการใช้คำนี้
วันนี้เราจะมาหาคำตอบให้เพื่อนๆ กันว่า การเรียกชาวกัมพูชาว่า "เขมร" นั้นถือเป็นการเหยียดหรือไม่สุภาพหรือไม่ และหากไม่เหมาะสม เราควรใช้คำว่าอะไรแทน

การเรียกประเทศกัมพูชาว่า "เขมร" นั้นถือเป็นการดูถูกหรือไม่สุภาพหรือไม่?
ตามหลักแล้ว ชาวกัมพูชามักเรียกตัวเองว่า แขฺมร หรือ ขแมร์
การใช้คำว่า "เขมร" เพื่อเรียกชาวกัมพูชาอาจไม่ใช่เรื่องที่ไม่ถูกต้องเสมอไป แต่ควรคำนึงถึงบริบทและความเหมาะสมของสถานการณ์ เพื่อป้องกันการสร้างความรู้สึกไม่ดีให้กับผู้อื่น การเลือกใช้คำที่สุภาพและเป็นกลาง เช่น "ชาวกัมพูชา" หรือ "คนกัมพูชา" ถือเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
คำว่า "เขมร" นั้นถือเป็นการเหยียดหรือไม่?
ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย แต่ละคนมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมและภาษา การให้ความเคารพต่อความแตกต่างเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ
- เจตนาของผู้พูด: หากผู้พูดมีเป้าหมายที่จะดูถูกหรือเหยียดหยาม ถือเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสม
- บริบทของการสนทนา: ในสถานการณ์ที่เป็นทางการหรือสาธารณะ ควรเลือกใช้คำที่สุภาพและเป็นกลาง
- ความรู้สึกของผู้ฟัง: หากคำพูดนั้นทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่สบายใจหรือไม่พอใจ ควรหลีกเลี่ยงการใช้คำดังกล่าว
คำว่า "เขมร" มีที่มาอย่างไร?
หลักฐานเก่าแก่ที่สุดที่แสดงถึงการเรียกชาวกัมพูชาว่า "เขมร" คือศิลาจารึกสมัยก่อนพระนคร ซึ่งมีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 12 โดยศิลาจารึก Ka.64 ที่พบที่บ้านเมลบ (เมลุบ) จังหวัดไพรแรง ประเทศกัมพูชา ได้กล่าวถึง "กฺญุม เกฺมร" ซึ่งหมายถึง "ข้ารับใช้ที่เป็นชาวเขมร" แสดงให้เห็นว่าชาวกัมพูชาเรียกตัวเองว่า "เกฺมร" มาตั้งแต่สมัยนั้น
คำว่า "เกฺมร" ในภาษาเขมรโบราณสมัยก่อนพระนคร ได้มีการเปลี่ยนแปลงทางเสียงจนกลายเป็น "เขฺมร" ในภาษาเขมรยุคพระนคร เมื่อไทยนำคำนี้มาใช้ ก็ถอดเสียงเป็น "เขมร" ตามรูปแบบภาษาเขมรโบราณ แต่เนื่องจากภาษาไทยไม่มีเสียงตัวสะกด "ร" จึงออกเสียงเป็น "เขมะน" หรือ "เขมร" อย่างที่เรารู้จักในปัจจุบัน
ดังนั้น คำว่า "เขมร" ที่ใช้ในภาษาไทย น่าจะมีต้นกำเนิดมาจากภาษาเขมรสมัยพระนคร ซึ่งสะท้อนถึงวิวัฒนาการของภาษาและความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมระหว่างไทยและกัมพูชาในอดีต