
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 ให้ความหมายคำว่า ทิศ หรือ ทิศา ว่าเป็นคำนามหมายถึง ด้าน ข้าง ทาง หรือเบื้อง โดยทิศและทิศทางจะเป็นเครื่องมือในการบอกตำแหน่งบนพื้นผิวโลก เหมือนกับเข็มทิศที่ช่วยให้มนุษย์สามารถเข้าใจและเดินทางบนโลกได้
ทิศหลักประกอบไปด้วย 4 ทิศ ได้แก่
- ทิศเหนือ หรือทิศอุดร
- ทิศใต้ หรือทิศทักษิณ
- ทิศตะวันออก หรือทิศบูรพา
- ทิศตะวันตก หรือทิศประจิม
นอกจากนี้ยังมีทิศที่อยู่ระหว่างทิศหลักอีก 4 ทิศ โดยแต่ละทิศจะทำมุม 45 องศากับทิศหลัก
ทิศรองคือทิศที่ตั้งอยู่ระหว่างทิศหลัก 4 ทิศ ดังนี้
- ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ: อยู่ระหว่างทิศตะวันออกและทิศเหนือ เรียกว่า ทิศอีสาน
- ทิศตะวันออกเฉียงใต้: อยู่ระหว่างทิศตะวันออกกับทิศใต้ เรียกว่า ทิศอาคเนย์
- ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ: อยู่ระหว่างทิศตะวันตกกับทิศเหนือ เรียกว่า ทิศพายัพ
- ทิศตะวันตกเฉียงใต้: อยู่ระหว่างทิศตะวันตกกับทิศใต้ เรียกว่า ทิศหรดี
การใช้ทิศในการบอกตำแหน่งจะต้องอาศัยสัญลักษณ์ ซึ่งสัญลักษณ์ที่ใช้แทนทิศเหนือคือ N